Verkregen; 4 April 2003. Na ruim anderhalf jaar met tussenpozen eraan gewerkt te hebben gaat ie 22 Oktober 2004 naar de RDW
Introductie
Deze auto komt uit Frankrijk (Parijs om precies te zijn), en dat is te zien.
Op het eerste oog is het een puik bakkie; helaas zitten er rondom nogal wat
butsen en krassen op.
De reden om hem toch te kopen was echter dat er GEEN ROEST aan is, en ook het
interieur is bijna perfect.
Technisch moest er wel veel aan gebeuren, maar gelukkig is het meeste inmiddels
gedaan.
Wegens een crash van mijn harde schijf ben ik een groot aantal foto's
kwijtgeraakt. Wat ik nog heb staat op deze pagina.
Nieuwe foto's zijn en worden toegevoegd, van sommige dingen heb ik foto's van
anderen geleend/later opnieuw gemaakt.
Wat foto's van het interieur:
Ik ben van plan een tunnelconsole met 6 klokjes te monteren. Er zit geen gat
voor een radio, die komt er dus ook niet in.
Op de binnenkant van de motorkap zijn de "bewijsstukken van
onderhoud" aangebracht:
(dit is zó Frans, dit laat ik lekker zitten zo!!)
Owja d'r mist nog wat aan;
"ja die motor hadden ze blijkbaar nodig voor een andere" jammer!!
Dat de originele motor weg is, is voor de
originaliteit natuurlijk erg jammer.
Om nu van de nood een deugd te maken ga ik een
iets ander type motor monteren,
namelijk een uit de Volvo 340 serie. Net als de
overige 4-cylinder DAF's maakt deze gebruik van een Renault motor
(Sierra blok,
ook wel "cleon" motor genoemd), dit is de 1400 cc uitvoering.
Door
Volvo werd deze motor B14 genoemd. De inbouw is
inmiddels zo goed als afgerond.
Tijdens de inbouw heb ik nauwkeurig bijgehouden wat ik zoal moest doen; dit heb
ik samengevat op de pagina:
Inmiddels ook wel bekend als 'de B14 bijbel' Alle perikelen met betrekking tot
inbouw van de motor, en overige
wijzigingen in de motorruimte, zijn daar te vinden. Andere technische dingen en
koetswerk; staat hier weer onder:
De Techniek
Bij aankoop was 1 van de primaire trommels gedemonteerd. Achterin de kofferbak
lag een zwik onderdelen maar helaas miste het deksel
met doorvoerpotje. De lagers van de centrifugaalgewichten waren zodanig
uitgelopen dat door de trilling de primaire trommels
de bodem vd auto geraakt hebben!!!!
Foto met dank aan Sander Schooneman. Had zelf ook zo'n foto gemaakt maar die
is kwijtgeraakt door een PC crash.
Alle gewichtendragers die ik tot nog toe gezien heb zijn van deze kant gezien
alleen aan de rechterkant
versleten. Als je de andere kant bekijkt zie je vrijwel hetzelfde (heeft denk ik
met de draairichting van de
trommels te maken) Bij mij waren ze overigens niet zó ver uitgeslagen.
Daar kon ik dus niet zoveel mee!
Gelukkig kreeg ik van de verkoper een complete primaire erbij.
Ter controle heb ik daarvan ook de trommels opengemaakt; en dat was maar goed
ook. Wederom; ernstige
slijtage van de
gewichtendragers...... Deze moest ik dus andere voor zoeken. Ivar Schwartzmans
kon mij eraan helpen.
De vervangers heb ik meteen voorzien
van nieuwe lagerbussen. Als het meezit kan de primair hiermee zo weer 50.000 km toe.
Klaar om onder de auto te zetten. Met de hier getoonde opstelling kon ik in
mn eentje de primair monteren incl. aandrijfas.
Qua tijd een heel stuk verderop (bijna een jaar...) maar in het project het
volgende stapje; de riemen!!
zoals je ziet zijn het subframe en de draagarmen licht aangeroest. Dit is
inmiddels afgeborsteld en gecoat (zie verder naar onderen)
Na montage van dit spel was het tijd voor de roestbehandeling, en daarna het
monteren van de diverse afdekkappen. De kap die boven
de middendemper zit was door de hitte roestig geworden. Na deze geborsteld te
hebben (roterende staalborstel) heb ik m behandeld
met 'supertherm' hittebestendige lak, deze kan temperaturen tot 600
°C hebben. Voor deze toepassing is dat behoorlijk overdreven maar
het ziet er erg goed uit:
De afdekkappen van de variomatic. de speciale bouten en plaatjes om deze goed
vast te zetten heb ik
van Ton Muytjens gekregen. De kappen waren zoals je ziet nog wel eerst aan een
poetsbeurt toe:
Het Koetswerk
Eerst wat foto's van zoals het was toen ik m kocht. Hier hoeft vrij weinig commentaar bij; het enige dat ik hier nog kan opmerken
is;
"ik denk dat ik maar een cursus plaatwerk ga doen"... Whahaha.
DE VOORKANT:
De bestuurdersdeur is een keer hard open gewaaid of zoiets
(fietser ertegenaan ?? :-) ) , de
buitenbeplating is flink geknikt.
Helaas heeft men hier reeds een poging tot
uitdeuken gedaan, zodat de plaat knap vervormd is. Ook het voorscherm blijkt een opdonder gehad te hebben;
DE ACHTERKANT:
de vorige eigenaar moet toch wel heel scheel en/of bejaard geweest zijn!!
ROEST. Als je roestschade hebt
is dat balen, want dan moet er gelast worden.
Als er nog geen roestschade is, mag je daar heel blij mee zijn. maarr.. om dat
zo te houden moet je er wel wat voor doen...
De Daf's die hier in Nederland verkocht werden, kregen vrijwel altijd direct
voor aflevering een complete Tectyl behandeling.
Bij Dafs die naar zuidelijke landen verkocht werden was dat een stuk minder voor
de hand liggend (in zuid-frankrijk is het ook niet nodig)
Deze auto had duidelijk nooit een extra beschermingslaag gehad, maar heeft ook
weinig regen/pekel gezien. Op veel plekken is
een heel licht roestlaagje te zien, maar het is nergens dóór. Zelfs de meest
roestgevoelige plaatsen zijn nog in goede staat.
Omdat de motor er toch uit lag; en ik daardoor ook de kachelunit kon
vervangen door een exemplaar van een Volvo 66
(meer warmte opbrengst) ben ik met roestbehandeling begonnen in
de motorruimte:
Ik heb er geen foto meer van, maar hierna is ook de achterste motorsteunbalk
gedaan + de stuurstangen.
Ook zijn de balken weer mooi zwart gemaakt. Het stuk rond de accu is in een zeer
goed lijkende blauwe kleur gespoten.
Sommige stukjes van deze klus zijn nog te zien
op deze foto (klikken)
Inmiddels heb ik de auto dichter naar huis gehaald; iedere keer 3 kwartier
onderweg zijn voor je bij je
project bent gaat serieus de keel uithangen, werkt traag en kost sloten benzine.
Dit was dus een belangrijke oorzaak
van dat het project niet echt opschoot. De auto is verplaatst naast de garage
naast het huis van mijn ouders:
Hier ben ik begonnen met preserveren van de bodem.
de bodem
Op de volgende foto zie je hoe de bodem op veel plekken eruit zag voor
behandeling. op de grote vlakken was de roestbescherming
nog grotendeels in orde, maar aan de randjes was werk nodig.
Deze aanblik typeert de auto. Lichte roest aan de oppervlakte, maar nergens
een gaatje te vinden.
De kriksteun linksachter, gezien vanaf de variomatic. Op het gebiedje wat je
op de foto ziet zat
een halve kilo zand opgehoopt. Zand houdt water vast, en water.... juist.
rottigheid alom.
heeft de auto toch geluk gehad dat er meeste tijd überhaupt geen water was:
de schuin aflopende steunplaat zit over de ribbel gelast. De daardoor ontstane
openingen
heb ik afgekit met carrosseriekit. De opening aan de onderkant moet open
blijven.
de binnenkant heb ik een laag tectyl ML in gezet.
De achterste wielkast; linksonder hetzelfde stuk als op de bovenstaande foto.
Uit de naad heb ik de oude kit uitgesneden en opnieuw aangebracht.
in de rechter bovenhoek van deze wielkast zat een dikke korst bodyschutz, die
heb ik
verwijderd (te zacht/los) en vervangen door een dunne massieve laag dmv kwasten.
de schokbrekers heb ik los gehad om de koker waar ze in zitten -links in
beeld- van binnen
schoon te borstelen en tectyl in te zetten (roestbescherming was 0,0 daar
binnenin)
De scheidingsrand met het stuk onder de kofferbak herbergde ook weer een berg
zand.
ook aan deze kant heb ik de kit weggesneden en opnieuw aangebracht.
Nu over naar de voorste wielkast. De constructie hiervan is vanuit oogpunt
van roestpreventie een ramp.
1e probleem; het gebied rondom de koplamp zit in het spatwater van het voorwiel,
en is een blinde hoek waarin veel zand en
aanverwante rotzooi kan ophopen.
Het enige wat je eraan kunt doen is goed schoon houden en zorgen dat de
roestbescherming optimaal is.
De koplamppot is ook behandeld met noverox roestomvormer, en zwarte primer.
Voor montage komt er nog een laag(je) bodyschutz overheen.
2e probleem; de rand bij de voordeur. Hier zit de plaat 3 dubbel, met een
spits toelopende naad. Ophoping van vuil, vocht en dus roestproblemen
gegarandeerd.
de rand is zo goed mogelijk schoongemaakt, met tectyl ML behandeld, en daarna
afgekit.
Als je dit gebied in gedachten van bovenaf bekijkt, zie je de volgende
doorsnede:
waar de pijlen staan zijn randen waar het spatwater vanaf het voorwiel linea
recta in dendert.
dit moet met speciale aandacht behandeld worden, anders komt er onherroepelijk
roest.